Terapötik iletişim, sağlık ve terapi alanlarında etkili iletişimi teşvik etmek için kullanılan özel tekniklerin kullanımını içerir. Verilen seçeneklere bakarak:

I. Gözlem Yapma: Terapötik iletişimde önemli bir tekniktir. Terapist, hastanın sözlerini, jestlerini, beden dilini dikkatlice gözlemleyerek duygusal durumunu ve ihtiyaçlarını anlamaya çalışır.

II. Soru Sorma: Soru sorma, hastanın duygularını, deneyimlerini ve düşüncelerini daha derinlemesine anlamak için kullanılan etkili bir tekniktir. Doğru ve empatik sorular hastanın terapötik sürece daha etkili katılımını sağlar.

III. Sınır Koyma: Sınır koyma, terapistin ve hastanın arasındaki ilişkiyi sınırlamak ve korumak için kullanılan bir tekniktir. Ancak, terapötik iletişimde sınır koyma daha çok terapötik ilişkinin güvenli ve yapıcı bir şekilde sürdürülmesini sağlamak için gereklidir.

IV. Olumlu Yapıcı Geri Bildirim Verme: Bu, terapistin hastaya duygusal destek sağlarken, olumlu davranışları tanımlamak ve güçlendirmek için kullanılan bir tekniktir. Hastanın olumlu davranışlarını fark etmek ve onları teşvik etmek, terapötik ilişkinin gelişimine katkıda bulunur.

Dolayısıyla, terapötik iletişim teknikleri arasında bulunan seçeneklerin hepsi terapötik iletişimde önemli bir rol oynar. Bu nedenle, IV. Olumlu Yapıcı Geri Bildirim Verme, terapötik iletişim tekniklerinden biridir.

Terapötik iletişim teknikleri:

I. Gözlem Yapma II. Soru Sorma IV. Olumlu Yapıcı Geri Bildirim Verme

Terapötik olmayan iletişim tekniği:

III. Sınır Koyma

Açıklama:

1. Gözlem Yapma: Terapist, danışanın sözlerini, beden dilini ve duygularını dikkatlice izler ve bu gözlemleri danışanla paylaşır. Bu, danışanın kendini daha iyi anlamasına ve farkındalığını geliştirmesine yardımcı olabilir.
2. Soru Sorma: Terapist, danışanı daha fazla bilgi vermeye ve düşüncelerini keşfetmeye teşvik etmek için açık uçlu ve merak uyandıran sorular sorar.
3. Olumlu Yapıcı Geri Bildirim Verme: Terapist, danışanın olumlu özelliklerini ve güçlü yönlerini vurgular ve davranışlarında yapıcı değişiklikler yapmasına yardımcı olur.

Sınır Koyma: Terapist, danışanla terapötik ilişkinin sınırlarını açıkça belirler ve bu sınırları korumak için gerekli adımları atar.

Sınır koyma, terapötik bir iletişim tekniği değildir çünkü danışanın kendini ifade etmesini ve keşfetmesini kısıtlayabilir. Terapist, danışanla güvenli ve supportive bir ortam oluşturmalıdır, ancak danışanın sorumluluklarını da almasını teşvik etmelidir.

Özetle: Gözlem Yapma, Soru Sorma ve Olumlu Yapıcı Geri Bildirim Verme, danışanla terapötik bir ilişki kurmak ve geliştirmek için önemli olan terapötik iletişim teknikleridir. Sınır koyma ise, terapötik ilişkinin sınırlarını korumak için gerekli bir adımdır, ancak tek başına bir iletişim tekniği olarak kabul edilmez.